Fotografiereis 2023, dag 1

4.15 uur ging mijn wekker.
Het was nog even spannend of mijn koffers mee mochten op het vliegtuig, mijn grote en mijn handbagage koffer wogen beide twee kilo te veel. Het incheckapparaat kreeg een error en ik moest alsnog bij de balie inchecken. Gelukkig mochten alle meebrachte kleding, gehaakte mutsjes en gebreide poppetjes met mij mee het vliegtuig in. Ik zie de blije snoetjes van de Gambiaanse kindjes al helemaal voor mij, ik kan niet wachten om ze uit te delen.
Na een rustige vlucht kwamen we vanmiddag aan in het lekkere warme Gambia ( 35 graden) wat een overgang met het Nederlandse (honden) weer.
Op de luchthaven stond de taxi al klaar. Bij de eerste bocht vloog mijn koffer al bijna via de achterdeur naar buiten. Door het bevestigen van een sjaal door het handvat van mijn koffer kon ik hem tijdens de rit in de auto houden.
De reis naar de compound was weer een belevenis. Je raakt niet uitgekeken…. kleurrijke marktkraampjes, kapotte auto’s, schapen die de weg oversteken, de geuren van de vismarkt, de hobbels en kuilen die de chauffeur zigzaggend probeert te ontwijken. Een grote groep gieren die langs de weg een kadaver aan het eten zijn , God mag weten wat het was….
Bij aankomst op de compound kregen we een warm welkom van de mensen die oprecht blij zijn je weer te zien. (En dat is wederzijds)
Tijdens een kleine wandeling in het dorp met een prachtige zonsondergang, hebben we even het Afrikaanse leven mogen zien. Spelende kindjes op straat, pasgeboren geitjes, moeders die aan het koken zijn, kindjes die je hand vast pakken en met een smile van oor tot oor met je mee lopen.
Na de wandeling heb ik een verfrissende douche gepakt. Bij de ingang van de badkamerdeur zat een ongenode gast (lees spin) Na het douchen was hij ineens weg…. Oeps…. lekker slapen….gelukkig heb ik een klamboe.