Fotografiereis november 2022, dag 12

Fotografiereis november 2022, dag 12

Gister hadden we een man ontmoet welke zei de bodyguard te zijn van onze lodge. We spraken af om met hem te gaan vissen op het strand om half 9 vanmorgen. Na enig navragen bij de lodge over wie deze man was kwamen we er al snel achter dat deze man helemaal niet voor deze lodge werkte. Aangezien we vandaag op pad zouden gaan met Musa (een vriend die we al heel wat jaartjes kennen) stelde Musa voor om met ons mee te gaan naar de visser. Dat vonden wij een fijn idee omdat we toch het idee hadden dat het niet helemaal in de haak was wat we hadden afgesproken. Aangekomen op het strand was er geen visser te bekennen. Onze planning was om vandaag naar de reptile farm te gaan. Daar gingen we nu gewoon wat eerder heen. Via een prachtige wandeling over het strand kwamen we na een uurtje aan bij de farm. Ze hielden er krokodillen, slangen, varanen, een kameleon en schildpadden. Soms knappen ze ook gevonden of zieke dieren op om later weer terug te zetten in de natuur. We hebben deze week een varaan in de natuur gezien, maar nu konden we hem van dichtbij bewonderen. De varaan heeft mazzel dat er een bijgeloof bestaat dat als je een varaan doodt jij ongeluk zal krijgen in je leven of dat je heel ziek zal worden. Aangezien de Gambianen veel met bijgeloof hebben halen ze het niet in hun hoofd om dit dier te doden. Toen kwamen we bij de cobra. Deze slang kan 3 meter ver spugen. Als je zijn spuug op je hand krijgt en je hebt niet snel genoeg een tegengif gehaald dan moet je hand geamputeerd worden. Als het spuug in je ogen komt en je spoelt het niet snel uit dan word je blind. Gelukkig zat deze slang achter het glas… Hij is voor kinderen nog veel gevaarlijker. Als zij niet snel genoeg worden behandeld na bespuugd te zijn zullen de kinderen uit alle gaten van hun lichaam gaan bloeden en uiteindelijk overlijden.
De koningspython mocht uit het hok. Voor ik het wist zat dat beest om mijn nek en had Mies er ook één om haar nek. Hoe banger jij bent hoe krachtiger hij om je nek draait. De man van de farm kon een beetje Nederlands en bleef maar herhalen “Hij doet niets” ja, ja, maak dat de kat maar wijs. Die van mij ging maar strakker en strakker om mijn nek zitten, waarschijnlijk voelde hij mijn angst. Ik moest ook nog lachen voor de foto die Musa van ons maakte, nou echt als een boer met kiespijn…..doodeng! Na ook wat (baby)krokodillen, schildpadden en kleinere slangen te hebben vastgehouden zijn we weer terug gelopen over het strand. Niet veel later kwam Salam ons ophalen om ons terug te brengen naar ons allereerste verblijf, Kairoh Garden. Heerlijk vertrouwd en ook wel weer erg gezellig met alle studenten. Één van de studenten ging douchen en kwam gillend naar buiten. Haar douchekraan was afgebroken en het water spoot de badkamer en slaapkamer in. Door haar vinger in de muur te stoppen kon ze het water stoppen. Er werd gauw iemand geroepen van de compound om te komen helpen. De oplossing (voor tijdelijk) was om een tak (met bladeren) in het gat te steken. Nu maar hopen dat het snel verder opgelost wordt want doorgaans zijn ze niet zo snel in dit land.